داستان یک دختر دبیرستانی بهنام میوکی که متوجه میشود دانشآموز انتقالی جدید مدرسهشان، یک مسافر زمان از 300 سال آینده است و...
داستان یک دختر دبیرستانی بهنام میوکی که متوجه میشود دانشآموز انتقالی جدید مدرسهشان، یک مسافر زمان از 300 سال آینده است و...
سینمای امروز ژاپن، آنچه برایم ماند حسرتی بود از دوران اوج سینمای ژاپن و یادآوری بزرگانی چون آکیرا کوروساوا ، یاسوجیرو ازو ، ماساکی کوبایاشی و کنجی میزوگوشی و… که چه شاهکار هایی را به خزانه سینمای جهان افزودند. دیگر سینمای آسیا را نباید با ژاپن شناخت. کوروساوا و آزو به تاریخ پیوستند و خورشید سینمای آسیا در چین می تابد و میراث دار سینمای اصیل چن (کایکه و ژانگ ییمو ست). فیلم پیمان از چن کایگه که قبل از “صخره سرخ ” جان وو پر خرج ترین فیلم سینمای چین بود و البته یک دلارش را هم به هدر نداد. فیلمی خوش رنگ و ساخت، چشم نواز که در مورد یک افسانه قدیمی چین، که لذت تماشایش تا مدت ها در ذهن بیننده می ماند. فیلم شاهکار دیگری از کایکه (وداع با محبوبه ام) هست که میتوان از بهترین فیلم های دهه اخیر جهان نام برد. درباره تاریخچه اپرای معروف ” وداع با محبوبه ام ” و گروه پیژینگ که از قرار مشهورترین گروه اپرای چین بود و در زمان انقلاب فرهنگی مائو به کل از هم پاشید و نابود شد. کارگردانی مسحور کننده کایکه نشان از توانایی بالای چین برای رسیدن به آنچه که حقش است می باشد. فیلم واقعا دیدنی و جذاب است، حتماً ببینید و قضاوت کنید.